کوچه ای را بود نامش معرفت مردمانش با مرام از هر جهت/

سیل آمد کوچه را ویرانه کرد مردمش را با جهان بی گانه کرد/

هر چه در آنکوی بود از معرفت شست و با خود برد سیل بی صفت/

از تمام کوچه تنها یک نفر خانه اش ماند و خودش جست از خطر/

رسم وراه نیک هرجا بود و هست از نهاد مردم آن کوچه است...